Vroege echo

#Blog 3

Nu begint het wachten voordat we eindelijk een echo krijgen. Volgens mijn berekening ben ik bijna 5 weken zwanger. Ik heb telefonisch contact met de verloskundige praktijk om een afspraak in te plannen en meld mij aan voor Moeders voor Moeders en daarna bel ik met het echocentrum om een afspraak te maken. De eerste echo is op 23 april om half 5. Pfff het voelt alsof ik een eeuwigheid moet wachten. 26 maart 2018 komt Moeders voor Moeders langs dus dat breekt de lange tijd wel een beetje. Ik krijg uitleg over de organisatie, ik moet een HCG test doen om te bekijken of ik genoeg hormoon aanmaak, krijg een mooie deken voor als de baby er is en ik krijg de mooie krat met flessen overhandigd die ik overigens elke woensdagochtend buiten moet zetten om vervangen te worden, het is alsof we even terug in de tijd gaan met de melkboer en de aardappelboer maar heel fijn dat de gevulde flessen worden opgehaald en er weer een nieuwe set word neergezet.

Zondag 2 april, rond 22.00 uur heb ik bloedverlies. Ik schrik, mijn hart zit in mijn keel.. ik ben zo bang dat het fout gaat. We bellen met de huisartsenpost en er wordt gezegd dat we het moeten afwachten. We gaan naar bed en hopen dat het bloedverlies stopt, uiteindelijk val ik in slaap. Als ik de volgende ochtend wakker word spring ik uit bed om de boel te checken, gelukkig alleen nog wat roze verlies. Ik blijf mij onzeker voelen en wil weten waar ik aan toe ben. Ik besluit om contact op de te nemen met het echo centrum om een vroege echo in te plannen. Op dinsdag 10 april kan ik terecht. Ik heb die dag ook mijn eerste afspraak staan bij de verloskundige. Mijn geduld word flink op de proef gesteld en het voelt een beetje alsof ik weer een 5 jarig meisje ben dat aan het af tellen is tot haar verjaardag.

Eindelijk het is 10 april. Bij de verloskundige krijgen we een uitgebreid gesprek en alles word helemaal uitgelegd. Fijn dat ze zo de tijd nemen. We moeten nog wat haasten ook om op tijd bij het echo centrum aan te komen. Volgens mijn berekening ben ik nu rond de 8 weken zwanger. We nemen plaats in de wachtruimte en ik hoop geen bekende tegen te komen. De deur van de kamer gaat open en ja hoor een vriend van mijn broertje…. Zucht. Gelukkig lopen hij en zijn vriendin snel door, waardoor wij ook direct konden opmaken dat het bij hun ook nog pril is.
Het moment is aangebroken we mogen naar binnen. Omdat dit een vroege echo is krijg ik een inwendige echo. We kunnen duidelijk mee kijken op de beamer, we zien een kindje wat nog erg op een garnaal lijkt met een kloppend hartje!!!! Ze bekijkt de rest van mijn baarmoeder en geeft aan dat tot nu toe alles er goed uitziet. We zijn mega blij en opgelucht. Wel geeft de computer aan dat ik pas 7 weken en 3 dagen zwanger ben ik moet daarom de termijn echo een week verplaatsen, ik snap er niets van… Naja alles ziet er goed uit en er is een kloppend hartje, wel balen dat we nu nog langer moeten wachten. We krijgen de echo foto’s mee en gaan samen met een big smile naar huis! Wij gaan dit jaar Pappa en Mamma worden wat een gek idee.
Elke avond zitten we te fantaseren over hoe het zal zijn, of het een jongetje of meisje wordt. Mijn man moet nog wel even wennen aan het idee dat hij papa gaat worden ook omdat hij net is gestart met een studie van 2 jaar, hij had niet verwacht dat ik zo snel zwanger zou raken en ik moet zeggen ik had dat ook niet verwacht. Je hoort toch vaak dat stellen er 6 tot 12 maanden over doen dus wij zijn een beetje van die termijn uitgegaan. Uiteraard zijn we super blij dat het ons zo snel is gegund, want als je er eenmaal voor wilt gaan wil je het liefst zo snel mogelijk zwanger raken en is elke maand dat het niet is gelukt toch wel een domper.
Voor nu is het dus weer wachten tot de termijn echo op 28 april 2018. Mijn man maakt dagelijks grapjes… stel nou dat je ineens te horen krijgt dat het er 2 zijn ofzo of jeetje zal je gebeuren dat je ineens een tweeling krijgt. Elke keer als hij grapjes maakt over tweelingen zeg ik.. hou is op joh straks roep je het op ons af. Mijn man reageert lacherig en zegt ah joh is toch gewoon een grapje.