Overtijd
#Blog 1
Onzekerheid
#Blog 2
Vroege echo
#Blog 3
In shock na de termijn echo
#Blog 4 28 april 2018 vandaag eindelijk de 10 weken echo, wat heb ik hier naar uitgekeken. Met een glimlach stappen we de auto in. Ik voel mij super goed en zeg tegen mijn man dat ik wil gaan doorwerken tot 36 weken als ik mij fit genoeg blijf voelen, totaal onwetend over wat een zwangerschap met zich mee kan brengen. Tijdens de auto rit zitten we ontspannen, we lachen en maken grapjes.We komen ruim op tijd aan en we mogen gelijk binnen komen. Ik ga liggen we zien hoe het embryo steeds meer op een baby gaat lijken. De echoscopist kijkt alles na en het ziet er allemaal goed uit. Poeh een last valt van mijn schouders, en ik merk dat ik steeds relaxter word en geniet dat er een klein mini mensje in mij groeit. De echoscopist kijkt voordat ze gaat afronden nog heel even verder en zegt ineens heee wacht even hoor…. Ik schrik en denk wat is er mis!!!!! Mijn lijf schiet meteen in de stress. De echoscopist zegt.... het lijkt wel of er nog een kindje zit. Ik schrik mij kapot en de tranen springen in mijn ogen, twee baby's in mijn buik? Nee dat kan niet! De echoscopist kan het niet goed zien en vraag of ik even wil gaan plassen zodat ze een inwendige echo kan doen. Ik loop met tranen over mijn wangen naar het toilet en door de spanning lukt het niet goed om te plassen en sta ik helemaal te trillen. Na wat moeite krijg ik dan eindelijk mijn blaas leeg en als ik klaar ben loop ik terug en ga ik liggen en kijk gespannen naar het scherm.
Week 14 t/m 16
# Blog 6
Re- integratie
Maart 2019, weer aan het werk.....Na 7 maanden thuis te hebben gezeten is het weer zo ver… ik ga weer aan het werk. Het voelt heel raar om weer te zeggen dat ik maandag naar mijn werk moet. Aan de ene kant ben ik er klaar voor om weer de stap te maken naar het ‘normale’ leven, en aan de andere kant voelt het heel onzeker. Als ik na ga denken wat voor werkzaamheden ik deed popt er naast gesprekken voeren weinig op, dit zal in de loop van de tijd wel weer naar boven komen hoop ik. De afgelopen weken ben ik op eigen initiatief wekelijks koffie gaan drinken op de afdeling om weer een beetje te wennen aan de collega’s maar ook om mijn verhaal te kunnen doen! Dit liep meestal weer uit op een compleet tranendal en mijn collega’s deden gezellig mee. Ik merk dat het steeds minder moeite kost om weer naar het werk gaan en de collega’s onder ogen te komen.